Η Αϊτή και η Επανάσταση του 1821

🖋 Ο βιβλιοθηκονόμος γράφει….

Πρώτη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε την Ελληνική ανεξαρτησία μετά το 1821 ήταν η Αϊτή! Πώς και γιατί η μικρή αυτή νησιωτική χώρα της Καραϊβικής έκανε κάτι τέτοιο; H ιστορία πιστέψτε με έχει τρομερό ενδιαφέρον!

Το νησί της Αϊτής υπήρξε το πρώτο μέρος που πάτησε πόδι ο Χριστόφορος Κολόμβος. Όλο το νησί ανήκε, λοιπόν, στους Ισπανούς μέχρι το 1967. Στη συνέχεια, το δυτικό κομμάτι (σημερινή Αϊτή) παρεδόθη στους Γάλλους ενώ το ανατολικό κομμάτι (Σημερινή Δημοκρατία του Αγίου Δομίνικου) παρέμεινε στους Ισπανούς.

Τότε άρχισαν τα δεινά για τους κατοίκους. Οι Γάλλοι φέρνοντας χιλιάδες σκλάβους από την Αφρική οργάνωσαν μια διακυβέρνηση που χαρακτηρίστηκε ως μια από τις πιο βίαιες και αποκρουστικές διοικήσεις σκλάβων στην υφήλιο και, μάλιστα, πάνω από το 1/3 των νέων σκλάβων που μεταφέρονταν στο νησί πέθαιναν μέσα σε λίγα μόλις χρόνια είτε από τις κακουχίες, είτε από ευλογιά, είτε από τυφοειδή πυρετό. Επιπλέον, η περιβαλλοντική καταστροφή υπήρξε τεράστια καθώς αποψιλώθηκαν δάση για την επικερδή παραγωγή ζαχαροκάλαμων, ενώ η μονοκαλλιέργεια αυτή εξήντλησε και τα εδάφη του νησιού από τα γόνιμα συστατικά του.

Εν μέσω Γαλλικής επανάστασης, η εξέγερση στην Αϊτή έγινε γεγονός (1791), αλλά η δικαίωση ήρθε 12 χρόνια αργότερα : οι επαναστατημένες δυνάμεις νίκησαν τον στρατό του Ναπολέοντα και ανακήρυξαν ανεξαρτησία την 1η Ιανουαρίου του 1804. Υπήρξε το πρώτο ανεξάρτητο έθνος στην Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, η δεύτερη δημοκρατία στην Αμερική, η πρώτη χώρα που κατάργησε την δουλεία και η μοναδική περίπτωση στην ανθρώπινη ιστορία όπου ιδρύθηκε ελεύθερο κράτος από επανάσταση σκλάβων.

Όπως καταλαβαίνετε, οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής δεν χάρηκαν και ιδιαίτερα. Το νεοσύστατο κράτος απομονώθηκε από την διεθνή κοινότητα, ενώ υποχρεώθηκε να πληρώνει και βαρύτατο φόρο στην Γαλλία για τα Γαλλικά περιουσιακά στοιχεία που «οικειοποιήθηκε» η νέα διακυβέρνηση της Αϊτής. Η πολιτική αστάθεια και η τρομερή οικολογική καταστροφή που είχε ήδη πραγματοποιηθεί βύθισαν τους κατοίκους σε βαθιά φτώχεια η οποία διαρκεί απαράλλακτη έως και σήμερα.

Σήμερα η Αϊτή απαριθμεί περίπου 11εκ. κατοίκους και έχει τον χαμηλότερο δείκτη ανάπτυξης σε όλη την Αμερική. Ο μεγάλος σεισμός το 2010 που σκότωσε πάνω από 250.000 ανθρώπους έδωσε και την χαριστική βολή σε αυτή την καθημαγμένη χώρα.

Δεν χρειάζονται σχόλια, φαντάζομαι, για το γιατί ένιωσαν την ανάγκη οι Αϊτινοί να αναγνωρίσουν πρώτοι από όλους την Ελληνική ανεξαρτησία. Νομίζω, ότι ηθικά σωστό και τίμιο θα ήταν η σημαία τους να παρελάσει πρώτη στην επετειακή μας παρέλαση, αλλά μάλλον αυτό δεν θα άρεσε και πολύ στους φίλους μας τους Γάλλους. Ας είναι, λοιπόν, αυτό το άρθρο ένας ελάχιστος φόρος τιμής στην μικρή αυτή χώρα που έχει ως εθνικό σύνθημα «Ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη».

Από την έντυπη έκδοση του "Φάρου"