6 Ιανουαρίου 2020

Μικρή ιστορία: "Η βαρετή ζωή της Μαριλούς μόλις τελείωσε."



-Τελείωσες; Φεύγουμε μαζί. Έχω αυτοκίνητο σήμερα.
-Δέκα λεπτάκια μόνο κι έφτασα!                                                                                                 Η Μαριλού έκλεισε τον υπολογιστή, πέρασε με Azax την επιφάνεια του γραφείου, το μάους, ακόμα και τα στυλό. Πήγε στα γρήγορα στην τουαλέτα, έλεγξε το περιεχόμενο της  τσάντας της κλειδιά, γυαλιά, κινητό και πήρε το πανωφόρι της. Κάθε μεσημέρι το ίδιο τελετουργικό.
   Με τη Σοφία δούλευαν μαζί στον ίδιο όροφο, στο ίδιο γραφείο τα τελευταία 2 χρόνια. φίλες; Απλά συνάδελφοι. Η Μαριλού κρατούσε τις αποστάσεις. Παρ' όλα όσα λέγονται για τους καλούς φίλους απέφευγε τις πολύ στενές σχέσεις."Ο κόσμος είναι κακός" άκουγε στ΄αυτιά της τη φωνή του πατέρα της.
-Πρόσεξε μην τον τρομάξεις!
-Ποιόν;
  Στο πίσω κάθισμα, ένα χαριτωμένο κατά τα άλλα κουτάβι, πηγαινοερχόταν ζωηρά από το ένα παράθυρο στο άλλο.
-Μιλού τον λένε!
Η Μαριλού μπήκε ενοχλημένη στο αυτοκίνητο. Ίσως συμπαθούσε τα ζώα αλλά.....
Δυό μεγάλα υγρά μάτια καρφώθηκαν πάνω της με περιέργεια και απορία. Τόλμησε να απλώσει το χέρι της και ένοιωσε τη ζεστή του ανάσα. Ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα ξύπνησε μέσα της.
-Θα μου τον κρατήσεις για δυό τρείς μέρες;
-Ναι, ψιθύρισε και βολεύτηκε αναπαυτικά στη θέση της.

Ελένη Παπαλάμπρου
Εκπαιδευτικός

Προηγούμενο
Επόμενο