2 Ιανουαρίου 2020

Εμπόριο ανθρώπων « TRAFFICKING »




Της κοινωνιολόγου Παναγιώτας Πέππα

Σχεδόν σαράντα πέντε εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σήμερα σε κατάσταση δουλείας.   Το 62 %  των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων προορίζεται για σεξουαλική εκμετάλλευση. Θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε το φαινόμενο εμπορίας και διακίνησης ανθρώπων, το trafficking, που έχει ως στόχο την οικονομική εκμετάλλευση των θυμάτων μέσα από παράνομες δραστηριότητες. Το traficking αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο, με θύματα κυρίως παιδιά και γυναίκες αλλά πολλές φορές και άνδρες. Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου του ΟΗΕ, το 2000, το trafficking ορίζεται ως εξής:  η στρατολόγηση, η μεταφορά, η μετακίνηση, η υπόθαλψη και η παραλαβή ανθρώπων με παράνομα μέσα όπως απειλή, εκβιασμός, χρήση σωματικής ή ψυχολογικής βίας, απαγωγή, απάτη, εξαπάτηση, εκμετάλλευση δύναμης και θέσης του θύτη, αδυναμίας του θύματος, λήψη ή προσφορά χρημάτων ή ανταλλαγμάτων για να επιτευχθεί ο σκοπός που είναι να έχει ένα άτομο (θύτης) πλήρη έλεγχο του άλλου ατόμου (θύμα) με σκοπό την εκμετάλλευσή του η οποία περιλαμβάνει: την εκμετάλλευση μέσω πορνείας ή άλλων μορφών σεξουαλικής εκμετάλλευσης, την εξαναγκαστική παροχή εργασίας ή υπηρεσιών, την δουλεία ή την άσκηση πρακτικών παρόμοιων με τη δουλεία και την αφαίρεση οργάνων.  


Τα θύματα trafficking  πολλές φορές φτάνουν στην χώρα προορισμού χωρίς να γνωρίζουν το τι δουλειά θα κάνουν και υπό ποιες συνθήκες θα ζουν, ενώ, στην πορεία υπόκεινται σε σωματική και ψυχολογική βία. Συγκεκριμένα, καλούνται να ξεπληρώσουν το χρέος του ταξιδιού, μέσα από εξαναγκαστική εργασία και υποτάσσονται στον οποιοδήποτε εκβιασμό του διακινητή. Οι γυναίκες αυτές, πέρα από την ψυχολογική και σωματική κακοποίηση, υπό τη μορφή εξευτελισμών, προσβολών, βιασμών, ξυλοδαρμών, αντιμετωπίζουν, επίσης, σκληρές συνθήκες διαβίωσης όπως κακή διατροφή, έλλειψη ύπνου, κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών κ.ά. Μαρτυρίες των θυμάτων trafficking αναφέρουν: «Δουλεύαμε ακόμη όταν κι όταν είχαμε περίοδο….Και στο τέλος της νύχτας η δουλειά μας δεν τελείωνε. Ήταν η σειρά των αφεντικών. Αν καμία έμενε έγκυος, αναγκαζόταν να κάνει έκτρωση». Τα θύματα trafficking δεν έχουν κανένα δικαίωμα στη διαχείριση του σώματός τους, αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπαραγωγής και ψυχικής υγείας (άγχος, ανασφάλεια, κατάθλιψη),  με λίγα λόγια κατακερματίζεται το εγώ τους. Συνεπώς, μπορεί να διακρίνει κανείς ότι πρόκειται για μία εγκληματική πρακτική, που περιλαμβάνει μια πληθώρα παραβιάσεων των ατομικών δικαιωμάτων. Ένα τεράστιο εγκληματικό και οικονομικό δίκτυο που λειτουργεί, φυσικά, κάτω από παράνομες συνθήκες . Από τα τέλη του 2012  έως σήμερα  τα κέρδη υπολογίζονται σε 600- 620 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ακόμα, η μετανάστευση είναι ένας παράγοντας  που ευνοεί σε μεγάλο βαθμό τα εγκληματικά δίκτυα εμπορίας και διακίνησης ανθρώπων. Για παράδειγμα,  οι  μετανάστριες ιερόδουλες  που  δε διαθέτουν τα απαραίτητα χαρτιά όπως διαβατήρια, που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν τη νόμιμη και ασφαλή είσοδο στην Ελλάδα γεγονός που καθιστά πιο εύκολη την εξαπάτηση, την αποπλάνηση ή και την απαγωγή των θυμάτων. Επρόκειτο, για γυναίκες κοινωνικά αόρατες που στερούνται ιατρικής περίθαλψης και άλλων απολαβών του κοινωνικού κράτους. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι είναι  μια δύσκολη υπόθεση για τις ίδιες να απευθυνθούν σε κάποια κοινωνική υπηρεσία για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν, καθώς η παράνομη είσοδός τους στη χώρα ενισχύει τα αισθήματα του φόβου και της ανασφάλειας.  Σε περίπτωση, λοιπόν, που κάποια γυναίκα επιχειρήσει να φύγει, να απευθυνθεί σε κάποιον για βοήθεια, ο φόβος που αντιμετωπίζει είναι διπλός: τρέμει φυσικά στην ιδέα ότι μπορεί να εντοπιστεί από τον διακινητή της, φοβάται όμως και τον κρατικό μηχανισμό, το ενδεχόμενο ότι μπορεί να συλληφθεί για παράνομη μετανάστευση και πορνεία.


 Η Ελλάδα είναι γνωστή ως «κέντρο εμπορίας ανθρώπων στην Ευρώπη» καθώς,  λόγω της γεωγραφικής της θέσης αποτελεί χώρα διέλευσης και προορισμού για τα θύματα και την κύρια είσοδο για την Ευρώπη. Μάλιστα, συγκεντρώνει το 90% των περιπτώσεων παραμονής μετανάστευσης στην Ευρώπη.  Περίπου 20.000 γυναίκες -ανάμεσά τους 1000 κοπέλες ηλικίας 13-15 ετών-  βρίσκονται παγιδευμένες στην «βιομηχανία του σεξ» στην Ελλάδα. Κάποιοι τρόποι αντιμετώπισης του φαινόμενου είναι οι εξής: υιοθέτηση μιας πιο σφαιρικής πολιτικής με βάση ευρωπαϊκά πρότυπα , δημιουργία ειδικού τμήματος της ελληνικής  αστυνομίας για να αναγνωρίζουν αυτά τα περιστατικά, διεξαγωγή  καμπάνιας για την ευαισθητοποίηση αλλά και την ενημέρωση γυναικών αλλά και πολιτείας γενικότερα ,διεξαγωγή περισσότερων ερευνών για την καλύτερη ανάλυση του φαινομένου και φυσικά οικονομική ενίσχυση από κρατικό προϋπολογισμό σε κέντρα υποδοχής και ξενώνες. Μόλις το 1-2% των θυμάτων καταφέρνει να γλυτώσει. Μόνο ένας στους 100.000 Ευρωπαίους που ασχολούνται με την διακίνηση ανθρώπων καταδικάζονται.
 Το πρόβλημα παραμένει : «εάν δεις κάτι.. πες κάτι..»


 Ανοιχτή γραμμή βοήθειας:1109

Προηγούμενο
Επόμενο