Το 2020, μετά από μικρούς κόπους και βάσανα, οι Δομές φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών στη Μαλακάσα πήραν μόνιμη μορφή και παράλληλα πήρε μορφή και η πρωτοβουλία του Υπουργείου Μετανάστευσης να αποζημιώνει τους Δήμους που φιλοξενούν Δομές και κέντρα υποδοχής με πακέτα χρημάτων. Χρήματα που, υποτίθεται, προορίζονται για έργα αναβάθμισης των υποβαθμισμένων τόπων. Με δυο λόγια τα "ανταποδοτικά οφέλη", όπως λέγονται, πήραν σάρκα και οστά με νόμιμο και επίσημο τρόπο. Το "Ταμείο Αλληλεγγύης" είναι ένα πρωτότυπο ταμείο - κρατικός κουμπαράς που δείχνει την αλληλεγγύη του Κράτους στους πολίτες που υπόκεινται στις αρνητικές συνέπειες υποδοχής και φιλοξενίας ταλαιπωρημένων ανθρώπινων ψυχών. Σημείωση πως η "Δομή Φιλοξενίας" αιτούντων άσυλο της Μαλακάσας έχει πάψει να υπάρχει από τον Νοέμβριο του 2022 (Προεδρικό Διάταγμα 77/2022 - ΦΕΚ 212/Α/17-11-2022) όταν στον χώρο ιδρύθηκε “Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης” νεοεισερχομένων στην χώρα μας. Στα πλαίσια του Κ.Υ.Τ. λειτουργεί σήμερα και η Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή.
Πώς γίνεται το Κεντρικό Κράτος, λοιπόν, που υπάρχει για να υπηρετεί τους πολίτες και τους Δήμους (που είναι το πρώτο σκαλοπάτι εξουσίας μετά τον πολίτη) να δείχνει “αλληλεγγύη” σαν ίσος προς ίσο είναι να απορεί κανείς. Από το Ταμείο αυτό, ο Δήμος μας έχει λάβει εκατομμύρια ευρώ. Μόνο που το μεγαλύτερο μέρος το έχει πάρει για τα αυτονόητα! Τα χρήματα που έχουν δοθεί είναι ως επί το πλείστον -γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις- για έργα που ήταν υποχρεωμένη η Πολιτεία να κάνει έτσι κι αλλιώς! Για παράδειγμα, η σύμβαση για την αναβάθμιση των αθλητικών χώρων του Δήμου μας. Και πιο πρόσφατα οι 700.000 ευρώ για τον οδοφωτισμό Μαλακάσας-Αυλώνα αφού είχαν προηγηθεί άλλες 700.000 για τον οδοφωτισμό Μαλακάσας-Ωρωπού. Πιο πριν, η επισκευή του γηπέδου Νέων Παλατίων και η επισκευή του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σκάλας και Ν. Παλατίων που ήταν σε κακό χάλι και πρόσφατα εργασίες στον παραλιακό δρόμο. Αν δεν μας έκανε “τη χάρη” να δείξει αλληλεγγύη το Κράτος, το Σχολείο δεν θα φτιαχνόταν ποτέ; Το γήπεδο ποδοσφαίρου θα έμενε επικίνδυνο; Ο δρόμος ημιτελής και επικίνδυνος και αυτός; Δεν θα βρισκόντουσαν - αναγκαστικά - χρηματοδοτικά εργαλεία για να γίνουν τα κατεπείγοντα αυτά έργα; Τόσο το Σχολείο, όσο και ο δρόμος κρίθηκαν ως κατεπείγοντα και δόθηκαν σε εργολάβο χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό. Δεν υπήρχε χρόνος για διαγωνισμούς λόγω του “κατεπείγοντος”. Χωρίς τη Δομή μεταναστών και προσφύγων τα κατεπείγοντα έργα δεν θα γίνονταν ποτέ; Ένα αμφιλεγόμενο ταμείο “Αλληλεγγύης” που για το ίδιο έργο η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου μπορεί να αποφασίσει να ζητά ένα εκατομμύριο ευρώ και μετά να το παίρνει πίσω και να ζητάει απ’ αυτό τα μισά. Ένα ταμείο που μας προσφέρει τελικά αυτό που θα παίρναμε ή θα έπρεπε να παίρνουμε έτσι κι αλλιώς. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλα έργα πιο μικρά που αναρωτιέται κανείς για την πραγματική τους χρησιμότητα. Όπως η παιδική χαρά στο Μήλεσι που φτιάχτηκε το 2018 και ελάχιστα χρόνια μετά ξαναφτιάχτηκε (χρειαζόταν πράγματι;) με χρήματα από το Ταμείο Αλληλεγγύης, όπως έχει ειπωθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο. Στα “ανταποδοτικά οφέλη”, όμως, δεν ανήκουν μόνο τα έργα και οι χρηματοδοτήσεις στον Δήμο, ανήκουν και οι νέες θέσεις εργασίας. Αρκετός κόσμος από την τοπική μας κοινωνία απασχολείται εργαζόμενος στη Δομή. Συμπολίτες μας έχουν ένα μισθό και πολλοί, ίσως, νιώθουν ευγνώμονες για αυτές τις δουλειές. Θα μπορούσε, όμως, αυτός ο κόσμος να απασχολείται στον τουρισμό, Θα μπορούσε να νοικιάζει τα ακίνητά του σε ικανοποιητικές τιμές, θα μπορούσε να ανοίγει μία επιχείρηση που να πηγαίνει καλά για να μπορεί να συντηρεί τον εαυτό και την οικογένειά του. Είμαστε ευγνώμονες, λοιπόν, για τον προσωρινό αυτό μισθό, αλλά όχι για τη χαμένη ανάπτυξη του τόπου που δεν την είδαμε μέσα από τα ταμεία και τις μεγάλες υποδομές που ακόμη περιμένουμε... Ο Δήμος Ωρωπού, δυστυχώς, παραμένει η πίσω αυλή της Αν. Αττικής σε σχέση με τους υπόλοιπους Δήμους, χωρίς μεγάλα δημόσια έργα ανάπτυξης και το κυριότερο χωρίς μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις με τις ελπίδες να αργοσβήνουν στο πέρασμα του χρόνου. Τι φταίει όμως; Φταίμε όλοι μας που αποδεχόμαστε τα υποτιθέμενα οφέλη χωρίς να αντιδρούμε. Ευθύνες έχει χρόνια τώρα και η τοπική αυτοδιοίκηση που -τουλάχιστον- δεν μας ενημερώνει και δέχεται τα χρήματα, που της λύνουν τα χέρια, αδιαμαρτύρητα. Και το βασικότερο; Φταίνε οι πολιτικοί της εκάστοτε κεντρικής εξουσίας που “βάζουν πλάτη”, μόνιμα, για την σημερινή κατάσταση στον Δήμο Ωρωπού.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
