Του εκπαιδευτικού Δημήτρη Σταύρου
Μέσα σε τέσσερα χρόνια η Περιφέρεια Αττικής μετατράπηκε από πρωτοπόρος στην απορρόφηση των Κοινοτικών Κονδυλίων σε ουραγό. Ενώ την περίοδο 2011 έως 2014 αυξήθηκε η απορροφητικότητα κατά 400%, το 2016 η Περιφέρεια Αττικής ήταν τρίτη από το τέλος στην απορρόφηση πόρων ανάμεσα σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας.
Στην Ανατολική Αττική, η ντροπιαστική πραγματικότητα των βόθρων συνεχίζει να είναι κυρίαρχη, ενώ τα ευρωπαϊκά πρόστιμα τρέχουν. Διακόσιες χιλιάδες κάτοικοι είναι υποχρεωμένοι να καταβάλουν τεράστιο μηνιαίο κόστος για να αδειάζουν τους βόθρους. Πολλοί μάλιστα για να αποφύγουν το κόστος, επιλέγουν να αδειάζουν τα λύματα στους δρόμους ή στον υδροφόρο ορίζοντα.
Όμως, κάποιες άλλες περιφέρειες της χώρας τα έχουν καταφέρει πολύ καλύτερα από την Αττική. Για παράδειγμα, το έργο διαχείρισης αποβλήτων της Δυτικής Μακεδονίας στην Κοζάνη (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) υλοποιήθηκε σε λιγότερο από ένα έτος και λειτουργεί με μεγάλη επιτυχία και πρόσφατα εγκρίθηκαν παρόμοιες συμπράξεις για τις περιοχές της Ηπείρου, της Ηλείας και των Σερρών.
Εδώ και τέσσερα χρόνια ένας θεσμός υγιής, όπως ήταν η Περιφέρεια Αττικής, βυθίζεται στην παρακμή. Η αξιοπιστία καταρρακώθηκε, οι ρυθμοί ανάπτυξης πάγωσαν, η απορροφητικότητα μειώθηκε, έργα διακόπηκαν και πήγαν πίσω χρονικά, ώριμοι σχεδιασμοί ακυρώθηκαν εξαιτίας ιδεοληψιών.
Απέναντι σε όσα συμβαίνουν δεν μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι.
.jpg)
