4 Νοεμβρίου 2017

Ένα αεροπλάνο πέφτει στον Ωρωπό... 19 χρόνια πριν

4/11/2017
Εκείνη η Τετάρτη του Νοέμβρη ήταν ηλιόλουστη...έτσι θυμάμαι... ένα όμορφο πρωινό μιας Φθινοπωρινής εργάσιμης μέρας. Έχεις ξανακούσει αεροπλάνο να πέφτει; Το ακούγαμε να πετά από πάνω μας . Δεν καταλαβαίναμε  -πως θα μπορούσαμε άλλωστε-  τον κίνδυνο που βρίσκεται ανεξέλεγκτος πάνω από τις ζωές μας μέχρι... τον ανατριχιαστικό ήχο της πρόσκρουσης.
Τα παιδιά της Α Τάξης του Γυμνασίου της Σκάλας Ωρωπού στο δεύτερο κτίριο όπου στεγαζόταν τότε το Γυμνάσιο είχαν μάθημα Ιστορίας εκείνη την ώρα. Τα παράθυρα του κτιρίου "κοιτούσαν" στο βουνό. Ο ήχος ήταν δυνατός... άλλο ένα μαχητικό αεροπλάνο που πετούσε χαμηλά... πως να φανταστείς μέχρι που... το είδαν να πέφτει.
-Κυρία, κυρία ένα αεροπλάνο πέφτει! Πώς να νιώθεις όταν είσαι 13 ετών και βλέπεις για πρώτη φορά και το πιθανότερο και τελευταία στη ζωή σου ένα αεροπλάνο να συντρίβεται;
Ο Νικόλαος Παρούσης, ο 26χρονος πιλότος που τράβηξε το μοιραίο λαχείο της ζωής να πιλοτάρει ένα χαλασμένο αεροσκάφος τι να σκεφτόταν εκείνες τις στιγμές; Τους ανθρώπους στην κατοικημένη περιοχή; τα παιδιά στο σχολείο; πως πρέπει να σώσει το ίδιο το αεροπλάνο;
 Ό,τι κι αν περνούσε από το μυαλό του η απόφασή του να μην εγκαταλείψει το αεροσκάφος υπήρξε μια ηρωική πράξη που ξεπερνά το ίδιο το ένστικτο της επιβίωσης. Σήμερα, 19 χρόνια μετά, μια προτομή στην πλατεία, μια εκκλησία με το όνομά του στο σημείο της πτώσης, το όνομα μιας μικρής λεωφόρου μας θυμίζουν πως οι καλοί και οι δυνατοί "φεύγουν" συχνά νωρίς.    
Προηγούμενο
Επόμενο