17 Ιουνίου 2017

Το να παίρνεις θέση είναι στάση ευθύνης.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία, συχνά με δηκτικό τρόπο, στα στέκια της Δημόσιας Σφαίρας του Ωρωπού για το “ποιος” στηρίζει “ποιόν” πολιτικά, αν το εκφράζει δημόσια και γιατί, τι ρόλο παίζει η πληροφόρηση (ηλεκτρονική, έντυπη κλπ). Μέσα σ’ αυτό το κλίμα διακρίνει κανείς σταγόνες φαρισαϊσμού ή για να το πούμε κι αλλιώς μια προσπάθεια αποποίησης ευθυνών. Ως άνθρωπος και ενεργός πολίτης, βλέπω πως δεν υπάρχει πιο υπεύθυνη στάση από το να παίρνεις θέση ανοιχτά και ξεκάθαρα για όσα γίνονται στον δημόσιο βίο του τόπου σου. Έχει ιδιαίτερη σημασία να παίρνεις θέση για πολιτικά πρόσωπα και γεγονότα αφού όμως πρώτα έχεις παρακολουθήσει, αξιολογήσει και κρίνει τις δράσεις των προσώπων αυτών αλλά και τα  γεγονότα. Μετά, αν έχεις την παρρησία να προτείνεις αυτό που θεωρείς καλύτερο για τον τόπο, είσαι υπεύθυνος πολίτης. Αρκεί βέβαια να έχεις επιχειρήματα. Τα κατάλληλα επιχειρήματα κατοχυρώνουν την αξιοπιστία. Όλοι ανεξαιρέτως έρχεται η στιγμή που κάνουμε τις πολιτικές μας επιλογές. Ένας πολιτευτής θα διαλέξει παράταξη, ένας ψηφοφόρος θα επιλέξει ψηφοδέλτιο. Κανείς μας δεν είναι άμοιρος πολιτικών ευθυνών. Όλοι, μα όλοι, κάποιους επιλέγουμε στο τέλος. Μόνο που όταν έχεις το θάρρος να μιλάς δημόσια για τις επιλογές σου γίνεσαι στόχος. Στόχος κυρίως για όσους πιστεύουν πως οι απόψεις και τα συμφέροντά τους θίγονται. Υπεύθυνη στάση  είναι το να παίρνεις θέση ακόμα κι αν στοχοποιείσαι.  Άλλωστε, στο τέλος, όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας και ακόμα κι οι κρίνοντες κρίνονται.  
Προηγούμενο
Επόμενο